John Coose
Het sponsoren van goede doelen maakt je als ondernemer een rijker mens.
John Coose is niet alleen een gepassioneerd ondernemer in zijn eigen bedrijf Eltherm-Isolatie, hij is ook de bijzonder betrokken voorzitter van Het Huis. John heeft al heel wat leed gezien en wil er – binnen zijn mogelijkheden – alles aan doen om dit te voorkomen. Deze ondernemer wordt gekenmerkt door zijn humane betrokkenheid.
Hoe komt het dat jij als succesvol ondernemer zo betrokken bent geraakt bij Het Huis?
Dankzij de Fifty-One serviceclub in Leuven. Elk jaar zoeken wij binnen onze Dienst aan de Gemeenschap een goed doel. Na een optreden kwamen Andrea Croonenberghs en Martine Bellinck naar me toe en vroegen me of onze Club Het Huis financieel wilde steunen. Dat sprak me aan omdat er dringend budget nodig was om die organisatie te onderhouden. Na twee à drie jaar sponsor te zijn geweest werd me de vraag gesteld of ik voorzitter van Het Huis wilde worden. Dat wilde ik heel graag, maar dat werd te veel werk naast het runnen van mijn eigen onderneming. Vorig jaar werd ik opnieuw gevraagd als voorzitter en vond ik dat de tijd daar rijp voor was. Niet alleen de periode leende zich ertoe: ik voelde me intussen ook erg betrokken bij Het Huis.
Dit thema raakt me tot in de kern en daarom engageer ik me graag voor dit ‘vergeten’ maatschappelijk probleem. Ik bekijk Het Huis als een waardevol bedrijf, een érg belangrijke organisatie die een grote meerwaarde biedt voor onze maatschappij.
Wat zou jij graag verbeteren aan Het Huis zoals het er nu voor staat?
Eén ding is zeker: er zou een verfrissende wind moeten waaien in Het Huis. Door gebrek aan middelen, missen we ook een bedrijfsstructuur. We hebben dringend nood aan een vaste medewerker die de coördinatie van Het Huis op zich neemt. Het zou meer dan zonde zijn mocht dit project door essentiële zuurstof, en dan bedoel ik een subsidie of sponsoring, teloorgaan. De continuïteit van Het Huis is van primordiaal belang in deze maatschappij waar vechtscheidingen schering en inslag zijn.
Wat ontroert jou als voorzitter van Het Huis het meest?
Héél veel! Ik ben altijd een maatschappelijk betrokken ondernemer geweest. Toekijken op lijdende mensen kan ik niet. Zo zie ik medewerkers van Het Huis zich uit de naad werken, zonder enige tegemoetkoming. Zij werken samen met kwetsbare kinderen, (groot)ouders, moeten samenwerken met rechtbanken etc. Wanneer ik dit aanschouw, zie ik dat de medewerkers eerder worden afgestraft dan beloond voor hun inzet om deze doelgroep te helpen. Naar mijn beleving zien sommige rechters dit als een businessmodel. Néé, we hebben het over kinderen in zéér kwetsbare situaties die professionele hulp nodig hebben. Het CAW (Centrum Algemeen Welzijnswerk) krijgt wel een subsidie. Het Huis wordt jammer genoeg overgeslagen.
Heb jij tips voor andere maatschappelijk betrokken ondernemers?
Zeker! Empathie. Zelf ben ik een invoelende, betrokken persoonlijkheid. Ik mis bij sommige bedrijfsleiders het tonen van maatschappelijke betrokkenheid. Sommige ondernemers denken: ‘De zaken gaan goed, dus alles is goed.’ Dat vind ik persoonlijk een moeilijke stelling om mee om te gaan. Ik mis dikwijls mildheid in de zakenwereld omdat er vaak geen tijd wordt vrijgemaakt voor sociaal engagement.
Ook als dit project voor mij stopt, dan ga ik zeer zeker verder met een volgend goed doel waarvoor ik een meerwaarde kan betekenen. Het geeft je als ondernemer bijzonder veel voldoening om goede doelen te sponsoren. Het is heel makkelijk om bedrijven te sponsoren, maar een project waarbij gevoel gemoeid is, maakt van jou als ondernemer een rijker mens.
